Amsterdam-West (Epiloog) – Ien t zaand
De jonge holtduuf zit ien t zaand.
D’olle duven bennen verdwenen. t Jong
is uut t nust rugeld. De borst is open
scheurd, of open ropt; want
d’okster lopt rond. Uut de krop
pulen korrels groan; n bultje
voale, witbrune stippen as krioelende
moaden mor dan roerloos as
n stilleven. Okster pikt t asof zien
leven dr vanof haangt. De snoavel
snarst groan uut e krop. t Hoopke
dons, zulverachteg blaauw, piept zacht.
Jonge holtduuf zit nog ien t zaand.
(t Gedicht het noajoar 2008 ien Noach’s Kat stoan, editie 25)