Berend en Hettie zitten ien e koamer noar de tillevisie te kieken. Potje bier en glaske witte wien op toavel en n lekker bordje nacho’s met smolten kees en tomaat. Lekker snoezeln op e bank. t Liekt potjandorie wel of ze hiel Netflix al bekeken hemmen en uut nood kieken ze noar OP1, woar de tienduzendste mening over ‘de val van Rutte’ te heuren is. Ieneenent slagt Berend zien aarm om Hettie hen en begunt heur te tuten.
‘Toe nou even Berend, ik zie niks meer!’
‘Mor lieve Hettie, wiestoe dan niet dat et vandoag op de kop òf een joar leden is dat we veur t eerst met zien beiden noar de film west bennen. We hemmen vandoag een joar verkering!’
Eerlek woar, doar had ze niet aan docht. Dat was ok meer wat veur Berend. Hij dee altied wel wat hipster-achteg, mor eileks was er n sentimentele lobbes, die zukswat onthield en belangriek vond.
Tuurlek wist ze nog wel dat ze noar de film ‘Bombshell’ west wadden. Dat ging, midden ien e #metoo tied, over TV-presentatrices, die van hun seksistische boazen ien körte rokjes achter n gloazen toavel zitten mosten. Beetje onneuzele film, mor de oavend was spannend en biezunder.
Noa dat eerste filmbezoekje was het snel goan en hiel aans dan dat ze verwacht hadden. Berend was noar Breda kommen veur t carnaval, kreeg as één van de eerste Grunnegers Corona. Deur Corona stokte heur studie en kon Berend gien les meer geven op e sportschoel. Mor ze wadden drekt ien actie kommen. Hettie was bij Berend ientrokken en de hiele zummer hemmen ze haard waarkt ien e foodtruck. De òflopen twee moanden hemmen ze niet zo veul meer om handen. Hettie het heur studie weer oppakt en Berend het wat klantjes as ‘Personal Coach’. Corona het de wereld behoorlek op zien kop zet en #metoo, stikstofproblematiek en aardbevings ien Grunnen wadden ver weg. Alleen de Toeslagfraude is bleven en het aantoont dat Nederland regeltjes belangrieker viendt dan minsen.
Berend frommelt een klein deuske met n mooi pepierke der om, uut e buus van zien olle joggingbroek, en geft et aan Hettie. Ze peutert et lutje deuske open en der komt een mooi ringkje met n glimmend briljantje uut. Hettie krigt troanen ien e ogen en vlugt Berend om e hals. Zoveul romantiek uut dat bonkege liggoam met die olle stukkende joggingbroek, dat wilde hoar dat al 4 moand niet knipt is en n ruuge board van 4-5 doagen. Hij blift heur verboazen.
‘Gekkie dat hoeft toch niet, je weet toch dat ik gek op je ben. En ik heb natuurlijk niets voor jouw gekocht!’
‘Geft niks, mor viendst hum mooi Hettie? Ik vien dat de kleur zo mooi bij dien ogen paast en trouwens ik heb ok wel n ideetje om et weer goed te moaken met mij!’
Hij pakt zien tillefoon, scrolled wat deur zien foto’s en loat et scherm dan aan Hettie zien.
‘Kiek, ik ben veurege week bij Anton west en die hemmen een puppie kocht. Zo’n mooi beestje een echte Friese Stabij. Ik was drekt verkocht en dat liekt me ok wel wat. Geft ok wat leven ien e brouwerij. Anton vroagt de eigenoar van et nust of et lest hondje nog te koop is. Kost mor 200 Euro. Dan bouw ik n mooi hokje en kriegen we n huusgenootje. Gezellig toch, nou we de hiele tied thuis zitten, enne et het nou ok nog een veurdeel, want dan mag we om elf uur nog even de hond uitloaten buiten!
Hettie geft hum zien tillefoon weerom en kikt bedenkelijk.
‘Ja, leuk hondje, maar ik denk niet dat dit een slim plan is Berend. Straks zijn wij weer aan het werk en dan moet zo’n beestje de hele dag alleen thuis zitten.’
‘Ach jong dat valt toch met. As we op pad bennen met de foodtruck, dan kin er gewoon met en ok op de sportschoel is er wel n plakje ien e kantine woar der leggen kin. Ik denk dat veul bezoekers dat juust leuk vienden. Veur dast et wiest is die hond een echte babe-magnet!’ Wacht ik bel Anton eefkes op!’
Hij belt Anton met Facetime en wonderwel nemt die drekt op.
“Moi Berend, Ik bel dij zo even weerom. We hemmen eefkes een kleine crisis. We kwammen net weer ien huus en toen had die hond een gat ien e bank vreten.”
Hij loat et resultoat aan Berend zien. De koamer van Anton is n chaos. Der zit n flink gat ien e bekleding van e bank, de vulling leit hinterdetwinter over de vloer met doartussen nog n poar bloempotten. Of de hond dat doan het of dat Anton die potten noar de hond gooit het, durft Berend niet eens te vroagen. Hij hangt vlug weer op.
Hettie is ientied noar boven lopen en komt weerom met de dikke teddybeer, die ze veureg joar aan Berend geven het.
“Me dunkt dat jij voorlopig beter je aandacht op mij en dit Beertje kunt richten.
Berend knikt geft Hettie heur glas witte wien en pakt zelf zien biertje. Hij het deur dat er weer veuls te hard van stoapel lopen is en dat er mor wies weden moet met Hettie, die hem dan weer met beide voeten op de grond zet.
‘Hest geliek. Proost op ons beiden en dat Corona dit joar gewoon weer n biermerk wordt