Op zotterdag 9 oktober 2021 wadden eindelek de veurstellings van ‘Sporen ien Vrijheid’ ien t Barontheater ien Opende. Ien totoal hemmen 200 bezoekers luustert noar de aangriepende verhoalen over de oorlog en de gevolgen doarvan. Het publiek was diep onder iendruk.
‘Sporen ien Vrijheid’
De veurstelling stond ien t teken van t vieren van vrijheid, ok al most de viering een joar uutsteld worden vanwege vrijheidsbeperkende moatregels deur Corona. Meesterverteller Harke Winter nam et publiek tiedens de veurstelling met vanuut de joaren-30 noar 2021. Henk Wierenga vertelde over de minne tied van waarkeloosheid, armoe en schoamte van e joaren derteg, woarna we deur Resina Dijkhuizen, via de stoel van heur opa, metnommen werden noar de brute werkelekheid van de ‘Overval’ op t gemeentehuus van Grootegast. Antje van Bruggen vertelde over t heldhafteg optreden van veldwachter Boonstra, hij kreeg bevel om de Joodse minsen ien Griepskerk op te pakken. Hij wol t bevel niet uutvoeren en koos der veur om t woord van de heer te volgen en niet et bevel van Hitler. Hij werd oppakt en is overleden ien n concentratieklamp.
De tweesproak tussen de jonkjes Jappie en Frans (evacuee) die mekoar ien e oorlog kennen leerd hemmen en nou nog met mekoar omgoan. Dit verhoal is basseerd op n woar gebeurd verhoal uut Opende. Eelke Solle (Opender Jappie) en Gezienus Lambers (Rötterdammer Frans) vertellende over heur oaventuren met Knorretje t zwien, over boomke klimmen en vissen. Ok dat ze bot aan mekoar wennen mosten en mekoar eerst niet verstoan konden. En dat grote minsen sums wat vrimd deden, mor dat zij gewoon speulen gingen ok al was t oorlog.
Vlak veur de pauze zong Aafke Hoek, met gitaar begeleiding van Gezinus een mooi zelfgeschreven en hiel gevoeleg lied over twee wichter.
Noa de pauze barste et feest pas goed lös. De Canadezen wadden kommen met panty’s, sigaretten, sukkeloa en liefde. Aafke vertelde over n wichtje woarvan de mamme verliefd werd op n Canadees. Eén keer was mamme met hum west en zes week loater ontdekte ze dat ze ien verwachting was. Acht moand loater werd t popke geboren, een mooi wichtje dat welkom was. De soldoat was al lang weer vertrokken en het nooit wieten dat hij n dochter ien Holland had. Toen t wichtje een volwassen vrouw was het ze nog probeert hum te vienden, DNA-onderzoek brocht gien helderheid.
Het verhoal van Hennie van der Laan over Coba, de dochter van n NSB-er kwam hard aan. Heur hiele leven droeg ze de last van de doaden van heur olders op heur scholders. Ze werd uutscholden, butensloten was nergens veileg. Gelukkeg het ze n goeie man trovven mor veur heur huuft een bevrijdingfeest niet. De oorlog leeft nog altied ien heur.
Piet de Vries dee de leste vertelling over vrijheid en de beperkingen ien Corona-tied, dat al zien plannen ien één klap om zeep hielp. Woarnoa met et partizanenlied ‘Bella Ciao!’ ofscheid nommen werd van t laaiend enthousiaste publiek, dat uut volle borst metzong.
n Iendrukwekkende veurstelling, wederom ien t heerleke gastvrije Barontheater.