Et is weer es een widde wereld,
de winter het zien aarms uutspreid,
n wit loaken over t laand uutvlijd
en koning vorst dut alweer opgeld.
De kachel zetten we op stand negen,
ien et schuurke stijt de snijschuuf kloar
een beremuts van oor tot oor,
duvvelse jas, een waarme zegen.
Jong, old elk is an et genieten
van snijbaltjen en van snijpop,
de winterpret gedijt volop.
De iesboan stijt weer op zien kop,
scheuveln en sleeken, t kin niet op,
t is echt weer winters pierewieten.
Uut: ‘Thee met een koekje’ (2021)