Ien t mörnlicht van de veurjoarszun
torent er boven Grunnen uut,
klokken roupen t vertraauwd geluud
van zundagsnuigen en nij begun.
Örgel speult boven echo’s van Zien Woord,
De olle grieze wait wat er bewoard.
Coby Poelman – Duisterwinkel