Om mor met het eerste te begunnen, ik ben n ras-optimist. Al vanof dat ik de middelboare schoel verliet zunder dat ik eindexoamen doan had, had ik t idee dat het ok nargens veur neudeg was. Al op e legere schoel kon ik zwemmen as n röt en ik zag et nut van diplomoazwemmen niet ien. Asof ik beter zwemmen kon as ik zo’n pepierke had. En dat petroon het zich deur zet ien mien verdere leven. Mor doar wil ik het loater wel es met jim over hemmen.
Het was en is dizze week wel weer één met emoties. Kiek, vandoag is het Sunnerkloas. Dat is n kienderfeest en doar heb ik een herinnering aan van feest. Mien voaje kon doar komplete veurstellens van opvoeren, dan docht wie as kiender dat er zowel sunnerkloas was as pabbe. Geweldeg! En as we dan soavends met alle kedootjes ien e keuken zatten, ( ja wij woonden ien de keuken) dan pakte pabbe de kedootjes uut e bult en der was altied wel één van e kiender de lul, die kreeg een hiele tied niks, zodat dat kiend zich ofvroeg of het nog wel goed kwam. Dat was dus een soort van mentoale training van e kienders en doar het gien één wat van over holden. Ien dizze tied zol dat niet meer kinnen, kiender zollen dan rechtstreeks noar n psychioater of een kienderpsycholoog moeten of zo.
Woar of de discussies met sunnerkloas tegenwoordeg over goan, doar wil ik het niet over hemmen, want ons laand en ok onze omgeven hier leit wat dat betreft al ien n poar stukken. Zinloos. Nee, het gijt mij om het verschil tussen positiviteit en negativiteit. Optimisme en pessimisme. Oflopen week had ik wat warkvolk over de vloer, drie man, ze kwammen uut Zuudwol ien Drente. En één van de mannen hiette Kloas. Bie t kovviedrinken kom je dan aan e proat en Kloas vertelde dat er noast et wark dat er bie ons dee ok nog n eigen bedrief had. Hij had n bedrief dat zich bezeg holdt met ontwikkeling van agrarische grondstoffen. En hij had zo’n 70 medewerksters aan het wark.
Het het even duurd veurdat de vrouw en ik deur hadden wat of er krekt bedoelde. Kloas was dus boer en molk 70 koeien. Lachen toen we der achter kwammen. Mor t mooiste was wel dat Kloas een ras-optimist is. Want boer wezen ien Drente is niet simpel. Dan zit je met je stikstof uutsteut dreks boven op e natuurgebieden. En dan ben je de lul. Dan krieg je een hiele tied niks dan allend, shit en ellende. ( Even veur de dudelekheid, shit betekent stront, ok al heb ik de middelboare schoel niet ofmoakt, mien Engels is goed) Mor Kloas heurende we der niet over. Die boert veur zien plezier en zigt overal de positieve kanten van ien.
Kiek mensen en dat is zo belangriek. Ik begon dit stukje dat ik een ras-optimist ben. En ik ken jim dit vertellen, dat het mij veul brocht ien t leven. As iemand tegen mij zee, as ik es wat begunnen wol, zo van: “mor as dat nou es aans uutpakt dan? Dan was mien vaste antwoord, OK, dan doen we het aansom. “ Ja toch? Drie keer rechts is ok links..
Doarom snap ik niks van aal die luu die alles van e zwarte kaant bekieken. Altied: “Ja mor”. Nim van mij aan dat je dan altied jezulf ien e weeg zitten. Doarom veur mij niks gien “Ja mor”. Zo gauw as het er is, steek ik mien arm uut of moak ik mien kont bloot. Jas hem der mor ien die spuit. Lang leve het vaccin!