je kennen zoveul vroagen hebben veur een
die je nooit kend hebben
nooit het ons pad kruust
heur noam wer nuumd as t ging over boeren
van e Goarkeuken, boerenlaand achter t spoor
ze moet wel n apaarte kiek op e wereld had hebben
heur ogen stonden scheef:
Schel ‘iefke
ze woonde ien n hutje ien t laand
woar leefde ze van? hoe kwam ze aan boodschappen?
brochten boeren heur wat eier, wat melk?
kon ze vuur moaken?
t stienen veurhuus was krap 2 meter laang en breed
toen ik schuulde ien e schuur veur regen en wiend
was er niet meer van over as n poar stukjes muur
hoe is ze dood kommen? woar is ze bleven?
woarom liet ze heur ienmetselen deur duustere leegte?
der wuiven nog n poar bomen woar heur huuske ston
der bennen aal minder die heur bijnoam kennen
der braandt nog n lut keerske langzoam op
Are Meijer (2020)
Vroeger ston tussen spoor en Van Starkenborghkenoal, dicht tegen t laand van Kees Poll aan, t restant van n lut huuske met n schuur. Met eierzoeken was die olle schuur n mooi plak om te schulen veur regen en wiend. Der is nou niks meer van over.
Volgens mien opa woonde doar vroeger n scheliefke (‘scheel wiefke’).