Dizze winter het de iesboan van Tolbert niet open west. Gevolg van de opwarming van de aarde “Zeg maar”. Trouwens, andere iesboanen ok niet, doar niet van. Harma Boer en Piet Paulusmoa hemmen gien uutzending had vanof n iesboan, “Zeg maar”. Dus vroagen we ons met mekoar of: “Wat is er aan e haand”. En dan heb ik t niet specioal over t ontbreken van e winter, mor over t gebruuk van die twee woorden, “Zeg maar”.
Je kinnen niet noar n interview kieken of n talkshow opzetten of de deelnimmers zeggen om t ander zin “Zeg maar”. Toen ik nog ien mien bedrief zat hadden we doar n verkoper die dat as stopwoordje gebruukte. Om e hoaverklap kwam ter uut. “Zeg maar”. Het vaalt me op dat journalisten der wat minder last van hemmen. Sowieso niet ien e geschreven pers, doar kom je t niet tegen. Herman Sandman heb ik er nog niet op betrappen kind en ok ien andere versloagen niet. Op televisie, of t nou op Noord of op e landeleke tv is, je worden der met doodgooid.
Dus loaten we nou, ien dizze verkiezingstied es opletten hoeveul politici zich hier schuldeg aan moaken. Dat ze t hemmen over t onderwarp “Wonen, zeg maar”. Of dat ze de boeren bescharmen willen of zo, “Zeg maar”. Dus as er van die bijeenkomsten binnen woardat ze zich presenteren met heur nikszeggende beloftes, let dan veural op hoe voak ze “Zeg maar” zeggen. En as dan aan t inne van e oavend de meugelekheid komt om vroagen te stellen, vroag ze dan es woarom ze vittien keer “Zeg maar” zeid hemmen. Want et is n totoal nutteloze uutsproak. Zij hemmen een stelling, of mening en dan zeggen ze “Zeg maar”. Woarmet ze dij as t woare uutneudegen om die stelling ok uut te spreken.
“Dat de energieprijzen stijgen heeft onze bijzondere aandacht. Wij willen, zeg maar, de burger een houvast en vertrouwen geven dat onze gemeente er alles aan zal doen om, zeg maar, door die stijging niet onder het minimum uit te komen”. Ze bedoelen et goed vanzulf, dat is t niet.
Woar wil ik nou hin met dit verhoal. Nou, ien e eerste ploats dat we opholden met die stopwoorden “Zeg maar”. En dat het ok alles te moaken met de tied woarien we leven. De wereld stijt ien e brand. Ik had mij veurnommen om ien dizze column niet over de oorlog, die momenteel aan de gang is, te schrieven. Wel ben ik om doar wat van te zeggen, buten dat ik t verschrikkelek vien, net as jim allemoal. Nou ja… Allemoal op één noa, Thierry viendt et wel hiel verschrikkelek, mor hijhet er ok wel begrip veur. Dat terziede. Nee, t gijt erom dat er op dit moment één man op e hiele wereld is die alles zeggen kin. Die gewoon zeggen kin, zunder dat er “Zeg maar” gebruukt: “Aanvallen!”. Die zunder schroom zien ideeën over zien grote riek ten uutvoer brengt, dood en verdarf zaait ten koste van onschuldege minsen. Hij zörgt veur n tragedie die de wereld verandert, vervörmt, met n systeem dat ons allemoal ien e goaten holdt. Die meschien wel zigt en heurt dat ik hem hier, “Zeg maar”, een gek durf te numen. Nou ja, t zel wel even duren veurdat er der aan toe is om mij op te pakken. Oflopen tied wadden der n barg minsen die t gevuul hadden dat ze van hun vrijheid beroofd werden. Loaten we vaststellen dat ze nou zien wat echte vrijheid is. “Zeg maar”.